учу́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. учу́ты учу́тая учу́тае учу́тыя
Р. учу́тага учу́тай
учу́тае		 учу́тага учу́тых
Д. учу́таму учу́тай учу́таму учу́тым
В. учу́ты (неадуш.)
учу́тага (адуш.)		 учу́тую учу́тае учу́тыя (неадуш.)
учу́тых (адуш.)
Т. учу́тым учу́тай
учу́таю		 учу́тым учу́тымі
М. учу́тым учу́тай учу́тым учу́тых

Кароткая форма: учу́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)