зачына́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зачына́ю |
зачына́ем |
| 2-я ас. |
зачына́еш |
зачына́еце |
| 3-я ас. |
зачына́е |
зачына́юць |
| Прошлы час |
| м. |
зачына́ў |
зачына́лі |
| ж. |
зачына́ла |
| н. |
зачына́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зачына́й |
зачына́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зачына́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
зачыне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зачыне́нне |
| Р. |
зачыне́ння |
| Д. |
зачыне́нню |
| В. |
зачыне́нне |
| Т. |
зачыне́ннем |
| М. |
зачыне́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
зачы́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зачы́нены |
зачы́неная |
зачы́ненае |
зачы́неныя |
| Р. |
зачы́ненага |
зачы́ненай зачы́ненае |
зачы́ненага |
зачы́неных |
| Д. |
зачы́ненаму |
зачы́ненай |
зачы́ненаму |
зачы́неным |
| В. |
зачы́нены (неадуш.) зачы́ненага (адуш.) |
зачы́неную |
зачы́ненае |
зачы́неныя (неадуш.) зачы́неных (адуш.) |
| Т. |
зачы́неным |
зачы́ненай зачы́ненаю |
зачы́неным |
зачы́ненымі |
| М. |
зачы́неным |
зачы́ненай |
зачы́неным |
зачы́неных |
Кароткая форма: зачы́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зачыні́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зачыню́ся |
зачы́німся |
| 2-я ас. |
зачы́нішся |
зачы́ніцеся |
| 3-я ас. |
зачы́ніцца |
зачы́няцца |
| Прошлы час |
| м. |
зачыні́ўся |
зачыні́ліся |
| ж. |
зачыні́лася |
| н. |
зачыні́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зачыні́ся |
зачыні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зачыні́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зачыні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зачыню́ |
зачы́нім |
| 2-я ас. |
зачы́ніш |
зачы́ніце |
| 3-я ас. |
зачы́ніць |
зачы́няць |
| Прошлы час |
| м. |
зачыні́ў |
зачыні́лі |
| ж. |
зачыні́ла |
| н. |
зачыні́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зачыні́ |
зачыні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зачыні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зачы́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зачы́нка |
зачы́нкі |
| Р. |
зачы́нкі |
зачы́нак |
| Д. |
зачы́нцы |
зачы́нкам |
| В. |
зачы́нку |
зачы́нкі |
| Т. |
зачы́нкай зачы́нкаю |
зачы́нкамі |
| М. |
зачы́нцы |
зачы́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
зачы́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зачы́ншчык |
зачы́ншчыкі |
| Р. |
зачы́ншчыка |
зачы́ншчыкаў |
| Д. |
зачы́ншчыку |
зачы́ншчыкам |
| В. |
зачы́ншчыка |
зачы́ншчыкаў |
| Т. |
зачы́ншчыкам |
зачы́ншчыкамі |
| М. |
зачы́ншчыку |
зачы́ншчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зачы́ншчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зачы́ншчыца |
зачы́ншчыцы |
| Р. |
зачы́ншчыцы |
зачы́ншчыц |
| Д. |
зачы́ншчыцы |
зачы́ншчыцам |
| В. |
зачы́ншчыцу |
зачы́ншчыц |
| Т. |
зачы́ншчыцай зачы́ншчыцаю |
зачы́ншчыцамі |
| М. |
зачы́ншчыцы |
зачы́ншчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.