зачмуры́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зачмуру́ |
зачму́рым |
| 2-я ас. |
зачму́рыш |
зачму́рыце |
| 3-я ас. |
зачму́рыць |
зачму́раць |
| Прошлы час |
| м. |
зачмуры́ў |
зачмуры́лі |
| ж. |
зачмуры́ла |
| н. |
зачмуры́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зачмуры́ |
зачмуры́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зачмуры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зачмурэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зачмурэ́нне |
| Р. |
зачмурэ́ння |
| Д. |
зачмурэ́нню |
| В. |
зачмурэ́нне |
| Т. |
зачмурэ́ннем |
| М. |
зачмурэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
зачмуці́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зачмучу́ |
зачму́цім |
| 2-я ас. |
зачму́ціш |
зачму́ціце |
| 3-я ас. |
зачму́ціць |
зачму́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
зачмуці́ў |
зачмуці́лі |
| ж. |
зачмуці́ла |
| н. |
зачмуці́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зачмуці́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зачмы́хаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зачмы́хаю |
зачмы́хаем |
| 2-я ас. |
зачмы́хаеш |
зачмы́хаеце |
| 3-я ас. |
зачмы́хае |
зачмы́хаюць |
| Прошлы час |
| м. |
зачмы́хаў |
зачмы́халі |
| ж. |
зачмы́хала |
| н. |
зачмы́хала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зачмы́хай |
зачмы́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зачмы́хаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зачмя́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зачмя́каю |
зачмя́каем |
| 2-я ас. |
зачмя́каеш |
зачмя́каеце |
| 3-я ас. |
зачмя́кае |
зачмя́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
зачмя́каў |
зачмя́калі |
| ж. |
зачмя́кала |
| н. |
зачмя́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зачмя́кай |
зачмя́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зачмя́каўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зачо́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зачо́каю |
зачо́каем |
| 2-я ас. |
зачо́каеш |
зачо́каеце |
| 3-я ас. |
зачо́кае |
зачо́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
зачо́каў |
зачо́калі |
| ж. |
зачо́кала |
| н. |
зачо́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зачо́кай |
зачо́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зачо́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зачо́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зачо́с |
зачо́сы |
| Р. |
зачо́су |
зачо́саў |
| Д. |
зачо́су |
зачо́сам |
| В. |
зачо́с |
зачо́сы |
| Т. |
зачо́сам |
зачо́самі |
| М. |
зачо́се |
зачо́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
зачо́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зачо́ска |
зачо́скі |
| Р. |
зачо́скі |
зачо́сак |
| Д. |
зачо́сцы |
зачо́скам |
| В. |
зачо́ску |
зачо́скі |
| Т. |
зачо́скай зачо́скаю |
зачо́скамі |
| М. |
зачо́сцы |
зачо́сках |
Крыніцы:
piskunou2012.
зачо́хкаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зачо́хкаю |
зачо́хкаем |
| 2-я ас. |
зачо́хкаеш |
зачо́хкаеце |
| 3-я ас. |
зачо́хкае |
зачо́хкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
зачо́хкаў |
зачо́хкалі |
| ж. |
зачо́хкала |
| н. |
зачо́хкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зачо́хкай |
зачо́хкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зачо́хкаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.