арыента́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
арыента́льны |
арыента́льная |
арыента́льнае |
арыента́льныя |
Р. |
арыента́льнага |
арыента́льнай арыента́льнае |
арыента́льнага |
арыента́льных |
Д. |
арыента́льнаму |
арыента́льнай |
арыента́льнаму |
арыента́льным |
В. |
арыента́льны (неадуш.) арыента́льнага (адуш.) |
арыента́льную |
арыента́льнае |
арыента́льныя (неадуш.) арыента́льных (адуш.) |
Т. |
арыента́льным |
арыента́льнай арыента́льнаю |
арыента́льным |
арыента́льнымі |
М. |
арыента́льным |
арыента́льнай |
арыента́льным |
арыента́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арыента́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
арыента́тар |
арыента́тары |
Р. |
арыента́тара |
арыента́тараў |
Д. |
арыента́тару |
арыента́тарам |
В. |
арыента́тар |
арыента́тары |
Т. |
арыента́тарам |
арыента́тарамі |
М. |
арыента́тары |
арыента́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
арыента́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
арыента́цыя |
Р. |
арыента́цыі |
Д. |
арыента́цыі |
В. |
арыента́цыю |
Т. |
арыента́цыяй арыента́цыяю |
М. |
арыента́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арыенці́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
арыенці́р |
арыенці́ры |
Р. |
арыенці́ра |
арыенці́раў |
Д. |
арыенці́ру |
арыенці́рам |
В. |
арыенці́р |
арыенці́ры |
Т. |
арыенці́рам |
арыенці́рамі |
М. |
арыенці́ры |
арыенці́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арыенці́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
арыенці́рны |
арыенці́рная |
арыенці́рнае |
арыенці́рныя |
Р. |
арыенці́рнага |
арыенці́рнай арыенці́рнае |
арыенці́рнага |
арыенці́рных |
Д. |
арыенці́рнаму |
арыенці́рнай |
арыенці́рнаму |
арыенці́рным |
В. |
арыенці́рны (неадуш.) арыенці́рнага (адуш.) |
арыенці́рную |
арыенці́рнае |
арыенці́рныя (неадуш.) арыенці́рных (адуш.) |
Т. |
арыенці́рным |
арыенці́рнай арыенці́рнаю |
арыенці́рным |
арыенці́рнымі |
М. |
арыенці́рным |
арыенці́рнай |
арыенці́рным |
арыенці́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арыенціро́вачна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
арыенціро́вачна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012.
арыенціро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
арыенціро́вачны |
арыенціро́вачная |
арыенціро́вачнае |
арыенціро́вачныя |
Р. |
арыенціро́вачнага |
арыенціро́вачнай арыенціро́вачнае |
арыенціро́вачнага |
арыенціро́вачных |
Д. |
арыенціро́вачнаму |
арыенціро́вачнай |
арыенціро́вачнаму |
арыенціро́вачным |
В. |
арыенціро́вачны (неадуш.) |
арыенціро́вачную |
арыенціро́вачнае |
арыенціро́вачныя (неадуш.) |
Т. |
арыенціро́вачным |
арыенціро́вачнай арыенціро́вачнаю |
арыенціро́вачным |
арыенціро́вачнымі |
М. |
арыенціро́вачным |
арыенціро́вачнай |
арыенціро́вачным |
арыенціро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.