самаўсмо́ктванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаўсмо́ктванне |
| Р. |
самаўсмо́ктвання |
| Д. |
самаўсмо́ктванню |
| В. |
самаўсмо́ктванне |
| Т. |
самаўсмо́ктваннем |
| М. |
самаўсмо́ктванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаўсталява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самаўсталява́нне |
самаўсталява́нні |
| Р. |
самаўсталява́ння |
самаўсталява́нняў |
| Д. |
самаўсталява́нню |
самаўсталява́нням |
| В. |
самаўсталява́нне |
самаўсталява́нні |
| Т. |
самаўсталява́ннем |
самаўсталява́ннямі |
| М. |
самаўсталява́нні |
самаўсталява́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаўсталява́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
самаўсталю́юся |
самаўсталю́емся |
| 2-я ас. |
самаўсталю́ешся |
самаўсталю́ецеся |
| 3-я ас. |
самаўсталю́ецца |
самаўсталю́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
самаўсталява́ўся |
самаўсталява́ліся |
| ж. |
самаўсталява́лася |
| н. |
самаўсталява́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
самаўсталю́йся |
самаўсталю́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
самаўсталява́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаўстано́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самаўстано́ўны |
самаўстано́ўная |
самаўстано́ўнае |
самаўстано́ўныя |
| Р. |
самаўстано́ўнага |
самаўстано́ўнай самаўстано́ўнае |
самаўстано́ўнага |
самаўстано́ўных |
| Д. |
самаўстано́ўнаму |
самаўстано́ўнай |
самаўстано́ўнаму |
самаўстано́ўным |
| В. |
самаўстано́ўны (неадуш.) самаўстано́ўнага (адуш.) |
самаўстано́ўную |
самаўстано́ўнае |
самаўстано́ўныя (неадуш.) самаўстано́ўных (адуш.) |
| Т. |
самаўстано́ўным |
самаўстано́ўнай самаўстано́ўнаю |
самаўстано́ўным |
самаўстано́ўнымі |
| М. |
самаўстано́ўным |
самаўстано́ўнай |
самаўстано́ўным |
самаўстано́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
самаўсхвале́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаўсхвале́нне |
| Р. |
самаўсхвале́ння |
| Д. |
самаўсхвале́нню |
| В. |
самаўсхвале́нне |
| Т. |
самаўсхвале́ннем |
| М. |
самаўсхвале́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самаўхіле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаўхіле́нне |
| Р. |
самаўхіле́ння |
| Д. |
самаўхіле́нню |
| В. |
самаўхіле́нне |
| Т. |
самаўхіле́ннем |
| М. |
самаўхіле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.