самаўсталява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самаўсталява́нне | самаўсталява́нні | |
| самаўсталява́ння | самаўсталява́нняў | |
| самаўсталява́нню | самаўсталява́нням | |
| самаўсталява́нне | самаўсталява́нні | |
| самаўсталява́ннем | самаўсталява́ннямі | |
| самаўсталява́нні | самаўсталява́ннях | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)