самаўсмо́ктванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самаўсмо́ктванне | |
| самаўсмо́ктвання | |
| самаўсмо́ктванню | |
| самаўсмо́ктванне | |
| самаўсмо́ктваннем | |
| самаўсмо́ктванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)