самаўсхвале́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самаўсхвале́нне | |
| самаўсхвале́ння | |
| самаўсхвале́нню | |
| самаўсхвале́нне | |
| самаўсхвале́ннем | |
| самаўсхвале́нні | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)