самаўхіле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самаўхіле́нне | |
| самаўхіле́ння | |
| самаўхіле́нню | |
| самаўхіле́нне | |
| самаўхіле́ннем | |
| самаўхіле́нні | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)