самаўстано́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаўстано́ўны самаўстано́ўная самаўстано́ўнае самаўстано́ўныя
Р. самаўстано́ўнага самаўстано́ўнай
самаўстано́ўнае		 самаўстано́ўнага самаўстано́ўных
Д. самаўстано́ўнаму самаўстано́ўнай самаўстано́ўнаму самаўстано́ўным
В. самаўстано́ўны (неадуш.)
самаўстано́ўнага (адуш.)		 самаўстано́ўную самаўстано́ўнае самаўстано́ўныя (неадуш.)
самаўстано́ўных (адуш.)
Т. самаўстано́ўным самаўстано́ўнай
самаўстано́ўнаю		 самаўстано́ўным самаўстано́ўнымі
М. самаўстано́ўным самаўстано́ўнай самаўстано́ўным самаўстано́ўных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)