Verbum

анлайнавы слоўнік

аршы́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аршы́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

аршы́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аршы́нны	аршы́нная	аршы́ннае	аршы́нныя
Р.	аршы́ннага	аршы́ннай аршы́ннае	аршы́ннага	аршы́нных
Д.	аршы́ннаму	аршы́ннай	аршы́ннаму	аршы́нным
В.	аршы́нны (неадуш.) аршы́ннага (адуш.)	аршы́нную	аршы́ннае	аршы́нныя (неадуш.) аршы́нных (адуш.)
Т.	аршы́нным	аршы́ннай аршы́ннаю	аршы́нным	аршы́ннымі
М.	аршы́нным	аршы́ннай	аршы́нным	аршы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аршэ́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

арыга́мі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

Крыніцы: sbm2012.

арыгіна́л

‘асоба, непадобная да іншых’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арыгіна́л

‘твор ці дакумент у першапачатковай форме; рукапіс’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арыгіна́лка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арыгіна́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
арыгіна́льна	арыгіна́льней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

арыгіна́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.