Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авеёіклмнопстухцчшыюя

усту́плівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. усту́плівасць
Р. усту́плівасці
Д. усту́плівасці
В. усту́плівасць
Т. усту́плівасцю
М. усту́плівасці

Крыніцы: piskunou2012.

усту́плівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усту́плівы усту́плівая усту́плівае усту́плівыя
Р. усту́плівага усту́плівай
усту́плівае		 усту́плівага усту́плівых
Д. усту́пліваму усту́плівай усту́пліваму усту́плівым
В. усту́плівы (неадуш.)
усту́плівага (адуш.)		 усту́плівую усту́плівае усту́плівыя (неадуш.)
усту́плівых (адуш.)
Т. усту́плівым усту́плівай
усту́пліваю		 усту́плівым усту́плівымі
М. усту́плівым усту́плівай усту́плівым усту́плівых

Крыніцы: piskunou2012.

уступля́ць

‘уступаць каго-небудзь, што-небудзь; уступаць у што-небудзь, куды-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уступля́ю уступля́ем
2-я ас. уступля́еш уступля́еце
3-я ас. уступля́е уступля́юць
Прошлы час
м. уступля́ў уступля́лі
ж. уступля́ла
н. уступля́ла
Загадны лад
2-я ас. уступля́й уступля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уступля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

усту́пна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
усту́пна - -

Крыніцы: piskunou2012.

усту́пны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усту́пны усту́пная усту́пнае усту́пныя
Р. усту́пнага усту́пнай
усту́пнае		 усту́пнага усту́пных
Д. усту́пнаму усту́пнай усту́пнаму усту́пным
В. усту́пны (неадуш.)
усту́пнага (адуш.)		 усту́пную усту́пнае усту́пныя (неадуш.)
усту́пных (адуш.)
Т. усту́пным усту́пнай
усту́пнаю		 усту́пным усту́пнымі
М. усту́пным усту́пнай усту́пным усту́пных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

усту́пчатасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. усту́пчатасць
Р. усту́пчатасці
Д. усту́пчатасці
В. усту́пчатасць
Т. усту́пчатасцю
М. усту́пчатасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усту́пчаты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усту́пчаты усту́пчатая усту́пчатае усту́пчатыя
Р. усту́пчатага усту́пчатай
усту́пчатае		 усту́пчатага усту́пчатых
Д. усту́пчатаму усту́пчатай усту́пчатаму усту́пчатым
В. усту́пчаты (неадуш.)
усту́пчатага (адуш.)		 усту́пчатую усту́пчатае усту́пчатыя (неадуш.)
усту́пчатых (адуш.)
Т. усту́пчатым усту́пчатай
усту́пчатаю		 усту́пчатым усту́пчатымі
М. усту́пчатым усту́пчатай усту́пчатым усту́пчатых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усту́пчывасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. усту́пчывасць
Р. усту́пчывасці
Д. усту́пчывасці
В. усту́пчывасць
Т. усту́пчывасцю
М. усту́пчывасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усту́пчывы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усту́пчывы усту́пчывая усту́пчывае усту́пчывыя
Р. усту́пчывага усту́пчывай
усту́пчывае		 усту́пчывага усту́пчывых
Д. усту́пчываму усту́пчывай усту́пчываму усту́пчывым
В. усту́пчывы (неадуш.)
усту́пчывага (адуш.)		 усту́пчывую усту́пчывае усту́пчывыя (неадуш.)
усту́пчывых (адуш.)
Т. усту́пчывым усту́пчывай
усту́пчываю		 усту́пчывым усту́пчывымі
М. усту́пчывым усту́пчывай усту́пчывым усту́пчывых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усту́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усту́раны усту́раная усту́ранае усту́раныя
Р. усту́ранага усту́ранай
усту́ранае		 усту́ранага усту́раных
Д. усту́ранаму усту́ранай усту́ранаму усту́раным
В. усту́раны (неадуш.)
усту́ранага (адуш.)		 усту́раную усту́ранае усту́раныя (неадуш.)
усту́раных (адуш.)
Т. усту́раным усту́ранай
усту́ранаю		 усту́раным усту́ранымі
М. усту́раным усту́ранай усту́раным усту́раных

Крыніцы: piskunou2012.