Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

запру́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. запру́дзіцца запру́дзяцца
Прошлы час
м. запру́дзіўся запру́дзіліся
ж. запру́дзілася
н. запру́дзілася

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

запру́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запру́джу запру́дзім
2-я ас. запру́дзіш запру́дзіце
3-я ас. запру́дзіць запру́дзяць
Прошлы час
м. запру́дзіў запру́дзілі
ж. запру́дзіла
н. запру́дзіла
Загадны лад
2-я ас. запру́дзь запру́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час запру́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Запрудзя́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Запрудзя́ны
Р. Запрудзя́н
Запрудзя́наў
Д. Запрудзя́нам
В. Запрудзя́ны
Т. Запрудзя́намі
М. Запрудзя́нах

запру́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запру́дны запру́дная запру́днае запру́дныя
Р. запру́днага запру́днай
запру́днае		 запру́днага запру́дных
Д. запру́днаму запру́днай запру́днаму запру́дным
В. запру́дны (неадуш.)
запру́днага (адуш.)		 запру́дную запру́днае запру́дныя (неадуш.)
запру́дных (адуш.)
Т. запру́дным запру́днай
запру́днаю		 запру́дным запру́днымі
М. запру́дным запру́днай запру́дным запру́дных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Запрудо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Запрудо́ўка
Р. Запрудо́ўкі
Д. Запрудо́ўцы
В. Запрудо́ўку
Т. Запрудо́ўкай
Запрудо́ўкаю
М. Запрудо́ўцы

Запру́ды

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Запру́ды
Р. Запру́д
Запру́даў
Д. Запру́дам
В. Запру́ды
Т. Запру́дамі
М. Запру́дах

Запружа́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Запружа́ны
Р. Запружа́н
Запружа́наў
Д. Запружа́нам
В. Запружа́ны
Т. Запружа́намі
М. Запружа́нах

запруцяне́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запруцяне́юся запруцяне́емся
2-я ас. запруцяне́ешся запруцяне́ецеся
3-я ас. запруцяне́ецца запруцяне́юцца
Прошлы час
м. запруцяне́ўся запруцяне́ліся
ж. запруцяне́лася
н. запруцяне́лася
Загадны лад
2-я ас. запруцяне́йся запруцяне́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час запруцяне́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

запрыбыткава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запрыбыткава́ны запрыбыткава́ная запрыбыткава́нае запрыбыткава́ныя
Р. запрыбыткава́нага запрыбыткава́най
запрыбыткава́нае		 запрыбыткава́нага запрыбыткава́ных
Д. запрыбыткава́наму запрыбыткава́най запрыбыткава́наму запрыбыткава́ным
В. запрыбыткава́ны (неадуш.)
запрыбыткава́нага (адуш.)		 запрыбыткава́ную запрыбыткава́нае запрыбыткава́ныя (неадуш.)
запрыбыткава́ных (адуш.)
Т. запрыбыткава́ным запрыбыткава́най
запрыбыткава́наю		 запрыбыткава́ным запрыбыткава́нымі
М. запрыбыткава́ным запрыбыткава́най запрыбыткава́ным запрыбыткава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

запрыбыткава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запрыбыткава́ны запрыбыткава́ная запрыбыткава́нае запрыбыткава́ныя
Р. запрыбыткава́нага запрыбыткава́най
запрыбыткава́нае		 запрыбыткава́нага запрыбыткава́ных
Д. запрыбыткава́наму запрыбыткава́най запрыбыткава́наму запрыбыткава́ным
В. запрыбыткава́ны (неадуш.)
запрыбыткава́нага (адуш.)		 запрыбыткава́ную запрыбыткава́нае запрыбыткава́ныя (неадуш.)
запрыбыткава́ных (адуш.)
Т. запрыбыткава́ным запрыбыткава́най
запрыбыткава́наю		 запрыбыткава́ным запрыбыткава́нымі
М. запрыбыткава́ным запрыбыткава́най запрыбыткава́ным запрыбыткава́ных

Крыніцы: piskunou2012.