Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бвджійклмнпртфхцчш

чужа́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чужа́цкі чужа́цкая чужа́цкае чужа́цкія
Р. чужа́цкага чужа́цкай
чужа́цкае		 чужа́цкага чужа́цкіх
Д. чужа́цкаму чужа́цкай чужа́цкаму чужа́цкім
В. чужа́цкі (неадуш.)
чужа́цкага (адуш.)		 чужа́цкую чужа́цкае чужа́цкія (неадуш.)
чужа́цкіх (адуш.)
Т. чужа́цкім чужа́цкай
чужа́цкаю		 чужа́цкім чужа́цкімі
М. чужа́цкім чужа́цкай чужа́цкім чужа́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чужа́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чужа́юся чужа́емся
2-я ас. чужа́ешся чужа́ецеся
3-я ас. чужа́ецца чужа́юцца
Прошлы час
м. чужа́ўся чужа́ліся
ж. чужа́лася
н. чужа́лася
Загадны лад
2-я ас. чужа́йся чужа́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час чужа́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чужа́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чужа́чка чужа́чкі
Р. чужа́чкі чужа́чак
Д. чужа́чцы чужа́чкам
В. чужа́чку чужа́чак
Т. чужа́чкай
чужа́чкаю		 чужа́чкамі
М. чужа́чцы чужа́чках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

чужа́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чужа́чы чужа́чая чужа́чае чужа́чыя
Р. чужа́чага чужа́чай
чужа́чае		 чужа́чага чужа́чых
Д. чужа́чаму чужа́чай чужа́чаму чужа́чым
В. чужа́чы (неадуш.)
чужа́чага (адуш.)		 чужа́чую чужа́чае чужа́чыя (неадуш.)
чужа́чых (адуш.)
Т. чужа́чым чужа́чай
чужа́чаю		 чужа́чым чужа́чымі
М. чужа́чым чужа́чай чужа́чым чужа́чых

Крыніцы: piskunou2012.

чу́жка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чу́жка чу́жкі
Р. чу́жкі чу́жак
Д. чу́жцы чу́жкам
В. чу́жку чу́жак
Т. чу́жкай
чу́жкаю		 чу́жкамі
М. чу́жцы чу́жках

Крыніцы: piskunou2012.

чужні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чужні́ца чужні́цы
Р. чужні́цы чужні́ц
Д. чужні́цы чужні́цам
В. чужні́цу чужні́ц
Т. чужні́цай
чужні́цаю		 чужні́цамі
М. чужні́цы чужні́цах

Крыніцы: piskunou2012.

чужо́е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. чужо́е
Р. чужо́га
Д. чужо́му
В. чужо́е
Т. чужы́м
М. чужы́м

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

чужы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чужы́ чужа́я чужо́е чужы́я
Р. чужо́га чужо́й
чужо́е		 чужо́га чужы́х
Д. чужо́му чужо́й чужо́му чужы́м
В. чужы́ (неадуш.)
чужо́га (адуш.)		 чужу́ю чужо́е чужы́я (неадуш.)
чужы́х (адуш.)
Т. чужы́м чужо́й
чужо́ю		 чужы́м чужы́мі
М. чужы́м чужо́й чужы́м чужы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чу́жык

‘чужы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чу́жык чу́жыкі
Р. чу́жыка чу́жыкаў
Д. чу́жыку чу́жыкам
В. чу́жыка чу́жыкаў
Т. чу́жыкам чу́жыкамі
М. чу́жыку чу́жыках

Крыніцы: piskunou2012.

чужы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. чужы́на
Р. чужы́ны
Д. чужы́не
В. чужы́ну
Т. чужы́най
чужы́наю
М. чужы́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.