Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

умацава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умацава́льны умацава́льная умацава́льнае умацава́льныя
Р. умацава́льнага умацава́льнай
умацава́льнае
умацава́льнага умацава́льных
Д. умацава́льнаму умацава́льнай умацава́льнаму умацава́льным
В. умацава́льны (неадуш.)
умацава́льнага (адуш.)
умацава́льную умацава́льнае умацава́льныя (неадуш.)
умацава́льных (адуш.)
Т. умацава́льным умацава́льнай
умацава́льнаю
умацава́льным умацава́льнымі
М. умацава́льным умацава́льнай умацава́льным умацава́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умацава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
умацава́на - -

умацава́нне

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. умацава́нне
Р. умацава́ння
Д. умацава́нню
В. умацава́нне
Т. умацава́ннем
М. умацава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умацава́нне

‘збудаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. умацава́нне умацава́нні
Р. умацава́ння умацава́нняў
Д. умацава́нню умацава́нням
В. умацава́нне умацава́нні
Т. умацава́ннем умацава́ннямі
М. умацава́нні умацава́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умацава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умацава́ны умацава́ная умацава́нае умацава́ныя
Р. умацава́нага умацава́най
умацава́нае
умацава́нага умацава́ных
Д. умацава́наму умацава́най умацава́наму умацава́ным
В. умацава́ны (неадуш.)
умацава́нага (адуш.)
умацава́ную умацава́нае умацава́ныя (неадуш.)
умацава́ных (адуш.)
Т. умацава́ным умацава́най
умацава́наю
умацава́ным умацава́нымі
М. умацава́ным умацава́най умацава́ным умацава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

умацава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умацава́ны умацава́ная умацава́нае умацава́ныя
Р. умацава́нага умацава́най
умацава́нае
умацава́нага умацава́ных
Д. умацава́наму умацава́най умацава́наму умацава́ным
В. умацава́ны (неадуш.)
умацава́нага (адуш.)
умацава́ную умацава́нае умацава́ныя (неадуш.)
умацава́ных (адуш.)
Т. умацава́ным умацава́най
умацава́наю
умацава́ным умацава́нымі
М. умацава́ным умацава́най умацава́ным умацава́ных

Кароткая форма: умацава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

умацава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умацу́юся умацу́емся
2-я ас. умацу́ешся умацу́ецеся
3-я ас. умацу́ецца умацу́юцца
Прошлы час
м. умацава́ўся умацава́ліся
ж. умацава́лася
н. умацава́лася
Загадны лад
2-я ас. умацу́йся умацу́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час умацава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умацава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умацу́ю умацу́ем
2-я ас. умацу́еш умацу́еце
3-я ас. умацу́е умацу́юць
Прошлы час
м. умацава́ў умацава́лі
ж. умацава́ла
н. умацава́ла
Загадны лад
2-я ас. умацу́й умацу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час умацава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умацне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. умацне́нне
Р. умацне́ння
Д. умацне́нню
В. умацне́нне
Т. умацне́ннем
М. умацне́нні

Крыніцы: piskunou2012.

умацня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. умацня́юся умацня́емся
2-я ас. умацня́ешся умацня́ецеся
3-я ас. умацня́ецца умацня́юцца
Прошлы час
м. умацня́ўся умацня́ліся
ж. умацня́лася
н. умацня́лася
Загадны лад
2-я ас. умацня́йся умацня́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час умацня́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.