умацава́нне

‘збудаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. умацава́нне умацава́нні
Р. умацава́ння умацава́нняў
Д. умацава́нню умацава́нням
В. умацава́нне умацава́нні
Т. умацава́ннем умацава́ннямі
М. умацава́нні умацава́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)