Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

табу́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. табу́н табуны́
Р. табуна́ табуно́ў
Д. табуну́ табуна́м
В. табу́н табуны́
Т. табуно́м табуна́мі
М. табуне́ табуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

табу́нік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. табу́нік табу́нікі
Р. табу́ніка табу́нікаў
Д. табу́ніку табу́нікам
В. табу́нік табу́нікі
Т. табу́нікам табу́нікамі
М. табу́ніку табу́ніках

Крыніцы: piskunou2012.

табуні́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. табуні́цца табуня́цца
Прошлы час
м. табуні́ўся табуні́ліся
ж. табуні́лася
н. табуні́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

табуні́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. табуню́ табуні́м
2-я ас. табуні́ш табуніце́
3-я ас. табуні́ць табуня́ць
Прошлы час
м. табуні́ў табуні́лі
ж. табуні́ла
н. табуні́ла

Крыніцы: piskunou2012.

табу́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. табу́нны табу́нная табу́ннае табу́нныя
Р. табу́ннага табу́ннай
табу́ннае
табу́ннага табу́нных
Д. табу́ннаму табу́ннай табу́ннаму табу́нным
В. табу́нны (неадуш.)
табу́ннага (адуш.)
табу́нную табу́ннае табу́нныя (неадуш.)
табу́нных (адуш.)
Т. табу́нным табу́ннай
табу́ннаю
табу́нным табу́ннымі
М. табу́нным табу́ннай табу́нным табу́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

табуно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. табуно́вы табуно́вая табуно́вае табуно́выя
Р. табуно́вага табуно́вай
табуно́вае
табуно́вага табуно́вых
Д. табуно́ваму табуно́вай табуно́ваму табуно́вым
В. табуно́вы (неадуш.)
табуно́вага (адуш.)
табуно́вую табуно́вае табуно́выя (неадуш.)
табуно́вых (адуш.)
Т. табуно́вым табуно́вай
табуно́ваю
табуно́вым табуно́вымі
М. табуно́вым табуно́вай табуно́вым табуно́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

табуно́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. табуно́к табункі́
Р. табунка́ табунко́ў
Д. табунку́ табунка́м
В. табуно́к табункі́
Т. табунко́м табунка́мі
М. табунку́ табунка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

табу́ншчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. табу́ншчык табу́ншчыкі
Р. табу́ншчыка табу́ншчыкаў
Д. табу́ншчыку табу́ншчыкам
В. табу́ншчыка табу́ншчыкаў
Т. табу́ншчыкам табу́ншчыкамі
М. табу́ншчыку табу́ншчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

табу́ншчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. табу́ншчыца табу́ншчыцы
Р. табу́ншчыцы табу́ншчыц
Д. табу́ншчыцы табу́ншчыцам
В. табу́ншчыцу табу́ншчыц
Т. табу́ншчыцай
табу́ншчыцаю
табу́ншчыцамі
М. табу́ншчыцы табу́ншчыцах

Крыніцы: tsblm1996.

табу́ншчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. табу́ншчыцкі табу́ншчыцкая табу́ншчыцкае табу́ншчыцкія
Р. табу́ншчыцкага табу́ншчыцкай
табу́ншчыцкае
табу́ншчыцкага табу́ншчыцкіх
Д. табу́ншчыцкаму табу́ншчыцкай табу́ншчыцкаму табу́ншчыцкім
В. табу́ншчыцкі
табу́ншчыцкага
табу́ншчыцкую табу́ншчыцкае табу́ншчыцкія
Т. табу́ншчыцкім табу́ншчыцкай
табу́ншчыцкаю
табу́ншчыцкім табу́ншчыцкімі
М. табу́ншчыцкім табу́ншчыцкай табу́ншчыцкім табу́ншчыцкіх