табу́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. табу́н табуны́
Р. табуна́ табуно́ў
Д. табуну́ табуна́м
В. табу́н табуны́
Т. табуно́м табуна́мі
М. табуне́ табуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)