табу́нік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
табу́нік | табу́нікі | |
табу́ніка | табу́нікаў | |
табу́ніку | табу́нікам | |
табу́нік | табу́нікі | |
табу́нікам | табу́нікамі | |
табу́ніку | табу́ніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)