Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшэя-

Таўзгіня́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Таўзгіня́ны
Р. Таўзгіня́н
Таўзгіня́наў
Д. Таўзгіня́нам
В. Таўзгіня́ны
Т. Таўзгіня́намі
М. Таўзгіня́нах

таўкані́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. таўкані́на
Р. таўкані́ны
Д. таўкані́не
В. таўкані́ну
Т. таўкані́най
таўкані́наю
М. таўкані́не

Крыніцы: piskunou2012.

таўкані́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. таўкані́ца
Р. таўкані́цы
Д. таўкані́цы
В. таўкані́цу
Т. таўкані́цай
таўкані́цаю
М. таўкані́цы

Крыніцы: piskunou2012.

таўка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. таўка́нне
Р. таўка́ння
Д. таўка́нню
В. таўка́нне
Т. таўка́ннем
М. таўка́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Таўканы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Таўканы́
Р. Таўкано́ў
Д. Таўкана́м
В. Таўканы́
Т. Таўкана́мі
М. Таўкана́х

таўкатня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. таўкатня́
Р. таўкатні́
Д. таўкатні́
В. таўкатню́
Т. таўкатнёй
таўкатнёю
М. таўкатні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

таўка́ч

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. таўка́ч таўкачы́
Р. таўкача́ таўкачо́ў
Д. таўкачу́ таўкача́м
В. таўкача́ таўкачо́ў
Т. таўкачо́м таўкача́мі
М. таўкачу́ таўкача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

таўка́ч

‘прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. таўка́ч таўкачы́
Р. таўкача́ таўкачо́ў
Д. таўкачу́ таўкача́м
В. таўка́ч таўкачы́
Т. таўкачо́м таўкача́мі
М. таўкачы́ таўкача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

таўкачава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. таўкачава́ты таўкачава́тая таўкачава́тае таўкачава́тыя
Р. таўкачава́тага таўкачава́тай
таўкачава́тае		 таўкачава́тага таўкачава́тых
Д. таўкачава́таму таўкачава́тай таўкачава́таму таўкачава́тым
В. таўкачава́ты (неадуш.)
таўкачава́тага (адуш.)		 таўкачава́тую таўкачава́тае таўкачава́тыя (неадуш.)
таўкачава́тых (адуш.)
Т. таўкачава́тым таўкачава́тай
таўкачава́таю		 таўкачава́тым таўкачава́тымі
М. таўкачава́тым таўкачава́тай таўкачава́тым таўкачава́тых

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

таўка́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. таўка́чка таўка́чкі
Р. таўка́чкі таўка́чак
Д. таўка́чцы таўка́чкам
В. таўка́чку таўка́чкі
Т. таўка́чкай
таўка́чкаю		 таўка́чкамі
М. таўка́чцы таўка́чках

Крыніцы: piskunou2012.