тасава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
тасава́нне | |
тасава́ння | |
тасава́нню | |
тасава́нне | |
тасава́ннем | |
тасава́нні |
Крыніцы:
тасава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
тасава́нне | |
тасава́ння | |
тасава́нню | |
тасава́нне | |
тасава́ннем | |
тасава́нні |
Крыніцы:
тасава́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тасава́ннік | тасава́ннікі | |
тасава́нніка | тасава́ннікаў | |
тасава́нніку | тасава́ннікам | |
тасава́нніка | тасава́ннікаў | |
тасава́ннікам | тасава́ннікамі | |
тасава́нніку | тасава́нніках |
Крыніцы:
тасава́ны
прыметнік, адносны
тасава́ны | тасава́ная | тасава́нае | тасава́ныя | |
тасава́нага | тасава́най тасава́нае |
тасава́нага | тасава́ных | |
тасава́наму | тасава́най | тасава́наму | тасава́ным | |
тасава́ны ( тасава́нага ( |
тасава́ную | тасава́нае | тасава́ныя ( тасава́ных ( |
|
тасава́ным | тасава́най тасава́наю |
тасава́ным | тасава́нымі | |
тасава́ным | тасава́най | тасава́ным | тасава́ных |
Крыніцы:
тасава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
тасава́ны | тасава́ная | тасава́нае | тасава́ныя | |
тасава́нага | тасава́най тасава́нае |
тасава́нага | тасава́ных | |
тасава́наму | тасава́най | тасава́наму | тасава́ным | |
тасава́ны ( тасава́нага ( |
тасава́ную | тасава́нае | тасава́ныя ( тасава́ных ( |
|
тасава́ным | тасава́най тасава́наю |
тасава́ным | тасава́нымі | |
тасава́ным | тасава́най | тасава́ным | тасава́ных |
Кароткая форма: тасава́на.
Крыніцы:
тасава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
тасу́ецца | тасу́юцца | |
Прошлы час | ||
тасава́ўся | тасава́ліся | |
тасава́лася | ||
тасава́лася |
Крыніцы:
тасава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
тасу́ю | тасу́ем | |
тасу́еш | тасу́еце | |
тасу́е | тасу́юць | |
Прошлы час | ||
тасава́ў | тасава́лі | |
тасава́ла | ||
тасава́ла | ||
Загадны лад | ||
тасу́й | тасу́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
тасу́ючы |
Крыніцы:
та́савец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
та́савец | та́саўцы | |
та́саўца | та́саўцаў | |
та́саўцу | та́саўцам | |
та́саўца | та́саўцаў | |
та́саўцам | та́саўцамі | |
та́саўцу | та́саўцах |
Крыніцы:
та́саўскі
прыметнік, адносны
та́саўскі | та́саўская | та́саўскае | та́саўскія | |
та́саўскага | та́саўскай та́саўскае |
та́саўскага | та́саўскіх | |
та́саўскаму | та́саўскай | та́саўскаму | та́саўскім | |
та́саўскі ( та́саўскага ( |
та́саўскую | та́саўскае | та́саўскія ( та́саўскіх ( |
|
та́саўскім | та́саўскай та́саўскаю |
та́саўскім | та́саўскімі | |
та́саўскім | та́саўскай | та́саўскім | та́саўскіх |
Крыніцы:
тасё́мачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
тасё́мачка | тасё́мачкі | |
тасё́мачкі | тасё́мачак | |
тасё́мачцы | тасё́мачкам | |
тасё́мачку | тасё́мачкі | |
тасё́мачкай тасё́мачкаю |
тасё́мачкамі | |
тасё́мачцы | тасё́мачках |
Крыніцы:
тасё́мачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тасё́мачнік | тасё́мачнікі | |
тасё́мачніка | тасё́мачнікаў | |
тасё́мачніку | тасё́мачнікам | |
тасё́мачніка | тасё́мачнікаў | |
тасё́мачнікам | тасё́мачнікамі | |
тасё́мачніку | тасё́мачніках |
Крыніцы: