тасё́мачнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тасё́мачнік тасё́мачнікі
Р. тасё́мачніка тасё́мачнікаў
Д. тасё́мачніку тасё́мачнікам
В. тасё́мачніка тасё́мачнікаў
Т. тасё́мачнікам тасё́мачнікамі
М. тасё́мачніку тасё́мачніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)