тасё́мачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тасё́мачнік | тасё́мачнікі | |
тасё́мачніка | тасё́мачнікаў | |
тасё́мачніку | тасё́мачнікам | |
тасё́мачніка | тасё́мачнікаў | |
тасё́мачнікам | тасё́мачнікамі | |
тасё́мачніку | тасё́мачніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)