тасава́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тасава́ннік | тасава́ннікі | |
| тасава́нніка | тасава́ннікаў | |
| тасава́нніку | тасава́ннікам | |
| тасава́нніка | тасава́ннікаў | |
| тасава́ннікам | тасава́ннікамі | |
| тасава́нніку | тасава́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)