табуно́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. табуно́к табункі́
Р. табунка́ табунко́ў
Д. табунку́ табунка́м
В. табуно́к табункі́
Т. табунко́м табунка́мі
М. табунку́ табунка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)