табуно́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
табуно́к | табункі́ | |
табунка́ | табунко́ў | |
табунку́ | табунка́м | |
табуно́к | табункі́ | |
табунко́м | табунка́мі | |
табунку́ | табунка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)