табу́ншчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. табу́ншчыца табу́ншчыцы
Р. табу́ншчыцы табу́ншчыц
Д. табу́ншчыцы табу́ншчыцам
В. табу́ншчыцу табу́ншчыц
Т. табу́ншчыцай
табу́ншчыцаю		 табу́ншчыцамі
М. табу́ншчыцы табу́ншчыцах

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)