канапа́ціна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канапа́ціна |
канапа́ціны |
Р. |
канапа́ціны |
канапа́цін |
Д. |
канапа́ціне |
канапа́цінам |
В. |
канапа́ціну |
канапа́ціны |
Т. |
канапа́цінай канапа́цінаю |
канапа́цінамі |
М. |
канапа́ціне |
канапа́цінах |
Крыніцы:
piskunou2012.
канапа́цінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канапа́цінка |
канапа́цінкі |
Р. |
канапа́цінкі |
канапа́цінак |
Д. |
канапа́цінцы |
канапа́цінкам |
В. |
канапа́цінку |
канапа́цінкі |
Т. |
канапа́цінкай канапа́цінкаю |
канапа́цінкамі |
М. |
канапа́цінцы |
канапа́цінках |
Крыніцы:
piskunou2012.
канапа́ціцца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
канапа́ціцца |
канапа́цяцца |
Прошлы час |
м. |
канапа́ціўся |
канапа́ціліся |
ж. |
канапа́цілася |
н. |
канапа́цілася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
канапа́ціць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
канапа́чу |
канапа́цім |
2-я ас. |
канапа́ціш |
канапа́ціце |
3-я ас. |
канапа́ціць |
канапа́цяць |
Прошлы час |
м. |
канапа́ціў |
канапа́цілі |
ж. |
канапа́ціла |
н. |
канапа́ціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
канапа́ць |
канапа́цьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
канапа́цячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канапа́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
канапа́цце |
Р. |
канапа́цця |
Д. |
канапа́ццю |
В. |
канапа́цце |
Т. |
канапа́ццем |
М. |
канапа́цці |
Крыніцы:
piskunou2012.
канапа́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
канапа́чанне |
Р. |
канапа́чання |
Д. |
канапа́чанню |
В. |
канапа́чанне |
Т. |
канапа́чаннем |
М. |
канапа́чанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канапа́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
канапа́чаны |
канапа́чаная |
канапа́чанае |
канапа́чаныя |
Р. |
канапа́чанага |
канапа́чанай канапа́чанае |
канапа́чанага |
канапа́чаных |
Д. |
канапа́чанаму |
канапа́чанай |
канапа́чанаму |
канапа́чаным |
В. |
канапа́чаны (неадуш.) канапа́чанага (адуш.) |
канапа́чаную |
канапа́чанае |
канапа́чаныя (неадуш.) канапа́чаных (адуш.) |
Т. |
канапа́чаным |
канапа́чанай канапа́чанаю |
канапа́чаным |
канапа́чанымі |
М. |
канапа́чаным |
канапа́чанай |
канапа́чаным |
канапа́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
канапа́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
канапа́чаны |
канапа́чаная |
канапа́чанае |
канапа́чаныя |
Р. |
канапа́чанага |
канапа́чанай канапа́чанае |
канапа́чанага |
канапа́чаных |
Д. |
канапа́чанаму |
канапа́чанай |
канапа́чанаму |
канапа́чаным |
В. |
канапа́чаны (неадуш.) канапа́чанага (адуш.) |
канапа́чаную |
канапа́чанае |
канапа́чаныя (неадуш.) канапа́чаных (адуш.) |
Т. |
канапа́чаным |
канапа́чанай канапа́чанаю |
канапа́чаным |
канапа́чанымі |
М. |
канапа́чаным |
канапа́чанай |
канапа́чаным |
канапа́чаных |
Кароткая форма: канапа́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.