канапа́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. канапа́чанне
Р. канапа́чання
Д. канапа́чанню
В. канапа́чанне
Т. канапа́чаннем
М. канапа́чанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)