Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ка́ведны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́ведны ка́ведная ка́веднае ка́ведныя
Р. ка́веднага ка́веднай
ка́веднае
ка́веднага ка́ведных
Д. ка́веднаму ка́веднай ка́веднаму ка́ведным
В. ка́ведны (неадуш.)
ка́веднага (адуш.)
ка́ведную ка́веднае ка́ведныя (неадуш.)
ка́ведных (адуш.)
Т. ка́ведным ка́веднай
ка́веднаю
ка́ведным ка́веднымі
М. ка́ведным ка́веднай ка́ведным ка́ведных

Крыніцы: piskunou2012.

кавентры́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кавентры́йскі кавентры́йская кавентры́йскае кавентры́йскія
Р. кавентры́йскага кавентры́йскай
кавентры́йскае
кавентры́йскага кавентры́йскіх
Д. кавентры́йскаму кавентры́йскай кавентры́йскаму кавентры́йскім
В. кавентры́йскі (неадуш.)
кавентры́йскага (адуш.)
кавентры́йскую кавентры́йскае кавентры́йскія (неадуш.)
кавентры́йскіх (адуш.)
Т. кавентры́йскім кавентры́йскай
кавентры́йскаю
кавентры́йскім кавентры́йскімі
М. кавентры́йскім кавентры́йскай кавентры́йскім кавентры́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

каве́нчанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. каве́нчанне
Р. каве́нчання
Д. каве́нчанню
В. каве́нчанне
Т. каве́нчаннем
М. каве́нчанні

Крыніцы: piskunou2012.

каве́нчыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. каве́нчуся каве́нчымся
2-я ас. каве́нчышся каве́нчыцеся
3-я ас. каве́нчыцца каве́нчацца
Прошлы час
м. каве́нчыўся каве́нчыліся
ж. каве́нчылася
н. каве́нчылася
Загадны лад
2-я ас. каве́нчыся каве́нчыцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час каве́нчачыся

Крыніцы: piskunou2012.

каве́нчыць

‘мучыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. каве́нчу каве́нчым
2-я ас. каве́нчыш каве́нчыце
3-я ас. каве́нчыць каве́нчаць
Прошлы час
м. каве́нчыў каве́нчылі
ж. каве́нчыла
н. каве́нчыла
Загадны лад
2-я ас. каве́нчы каве́нчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час каве́нчачы

Крыніцы: piskunou2012.

каве́нька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каве́нька каве́нькі
Р. каве́нькі каве́нек
Д. каве́ньцы каве́нькам
В. каве́ньку каве́нькі
Т. каве́нькай
каве́нькаю
каве́нькамі
М. каве́ньцы каве́ньках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Каве́ржыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Каве́ржыцы
Р. Каве́ржыц
Каве́ржыцаў
Д. Каве́ржыцам
В. Каве́ржыцы
Т. Каве́ржыцамі
М. Каве́ржыцах

ка́верза

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ка́верза ка́верзы
Р. ка́верзы ка́верз
ка́верзаў
Д. ка́верзе ка́верзам
В. ка́верзу ка́верзы
Т. ка́верзай
ка́верзаю
ка́верзамі
М. ка́верзе ка́верзах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каверзава́ць

‘даносіць, паклёпнічаць, намаўляць, нагаворваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кавярзу́ю кавярзу́ем
2-я ас. кавярзу́еш кавярзу́еце
3-я ас. кавярзу́е кавярзу́юць
Прошлы час
м. каверзава́ў каверзава́лі
ж. каверзава́ла
н. каверзава́ла
Загадны лад
2-я ас. кавярзу́й кавярзу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кавярзу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Ка́верзіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ка́верзіна
Р. Ка́верзіна
Д. Ка́верзіну
В. Ка́верзіна
Т. Ка́верзінам
М. Ка́верзіне