каве́нчыць
‘мучыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| каве́нчу | каве́нчым | |
| каве́нчыш | каве́нчыце | |
| каве́нчыць | каве́нчаць | |
| Прошлы час | ||
| каве́нчыў | каве́нчылі | |
| каве́нчыла | ||
| каве́нчыла | ||
| Загадны лад | ||
| каве́нчы | каве́нчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| каве́нчачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)