Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

затармо́жаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	затармо́жаны	затармо́жаная	затармо́жанае	затармо́жаныя
Р.	затармо́жанага	затармо́жанай затармо́жанае	затармо́жанага	затармо́жаных
Д.	затармо́жанаму	затармо́жанай	затармо́жанаму	затармо́жаным
В.	затармо́жаны (неадуш.) затармо́жанага (адуш.)	затармо́жаную	затармо́жанае	затармо́жаныя (неадуш.) затармо́жаных (адуш.)
Т.	затармо́жаным	затармо́жанай затармо́жанаю	затармо́жаным	затармо́жанымі
М.	затармо́жаным	затармо́жанай	затармо́жаным	затармо́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

затармо́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	затармо́жаны	затармо́жаная	затармо́жанае	затармо́жаныя
Р.	затармо́жанага	затармо́жанай затармо́жанае	затармо́жанага	затармо́жаных
Д.	затармо́жанаму	затармо́жанай	затармо́жанаму	затармо́жаным
В.	затармо́жаны (неадуш.) затармо́жанага (адуш.)	затармо́жаную	затармо́жанае	затармо́жаныя (неадуш.) затармо́жаных (адуш.)
Т.	затармо́жаным	затармо́жанай затармо́жанаю	затармо́жаным	затармо́жанымі
М.	затармо́жаным	затармо́жанай	затармо́жаным	затармо́жаных

Кароткая форма: затармо́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

затармо́жванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	затармо́жванне
Р.	затармо́жвання
Д.	затармо́жванню
В.	затармо́жванне
Т.	затармо́жваннем
М.	затармо́жванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

затармо́жвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	затармо́жваецца	затармо́жваюцца
Прошлы час
м.	затармо́жваўся	затармо́жваліся
ж.	затармо́жвалася
н.	затармо́жвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

затармо́жваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	затармо́жваю	затармо́жваем
2-я ас.	затармо́жваеш	затармо́жваеце
3-я ас.	затармо́жвае	затармо́жваюць
Прошлы час
м.	затармо́жваў	затармо́жвалі
ж.	затармо́жвала
н.	затармо́жвала
Загадны лад
2-я ас.	затармо́жвай	затармо́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	затармо́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

затармо́шаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	затармо́шаны	затармо́шаная	затармо́шанае	затармо́шаныя
Р.	затармо́шанага	затармо́шанай затармо́шанае	затармо́шанага	затармо́шаных
Д.	затармо́шанаму	затармо́шанай	затармо́шанаму	затармо́шаным
В.	затармо́шаны (неадуш.) затармо́шанага (адуш.)	затармо́шаную	затармо́шанае	затармо́шаныя (неадуш.) затармо́шаных (адуш.)
Т.	затармо́шаным	затармо́шанай затармо́шанаю	затармо́шаным	затармо́шанымі
М.	затармо́шаным	затармо́шанай	затармо́шаным	затармо́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

затармо́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	затармо́шаны	затармо́шаная	затармо́шанае	затармо́шаныя
Р.	затармо́шанага	затармо́шанай затармо́шанае	затармо́шанага	затармо́шаных
Д.	затармо́шанаму	затармо́шанай	затармо́шанаму	затармо́шаным
В.	затармо́шаны (неадуш.) затармо́шанага (адуш.)	затармо́шаную	затармо́шанае	затармо́шаныя (неадуш.) затармо́шаных (адуш.)
Т.	затармо́шаным	затармо́шанай затармо́шанаю	затармо́шаным	затармо́шанымі
М.	затармо́шаным	затармо́шанай	затармо́шаным	затармо́шаных

Кароткая форма: затармо́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

затарфава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	затарфава́ны	затарфава́ная	затарфава́нае	затарфава́ныя
Р.	затарфава́нага	затарфава́най затарфава́нае	затарфава́нага	затарфава́ных
Д.	затарфава́наму	затарфава́най	затарфава́наму	затарфава́ным
В.	затарфава́ны (неадуш.) затарфава́нага (адуш.)	затарфава́ную	затарфава́нае	затарфава́ныя (неадуш.) затарфава́ных (адуш.)
Т.	затарфава́ным	затарфава́най затарфава́наю	затарфава́ным	затарфава́нымі
М.	затарфава́ным	затарфава́най	затарфава́ным	затарфава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

затарфава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	затарфава́ны	затарфава́ная	затарфава́нае	затарфава́ныя
Р.	затарфава́нага	затарфава́най затарфава́нае	затарфава́нага	затарфава́ных
Д.	затарфава́наму	затарфава́най	затарфава́наму	затарфава́ным
В.	затарфава́ны (неадуш.) затарфава́нага (адуш.)	затарфава́ную	затарфава́нае	затарфава́ныя (неадуш.) затарфава́ных (адуш.)
Т.	затарфава́ным	затарфава́най затарфава́наю	затарфава́ным	затарфава́нымі
М.	затарфава́ным	затарфава́най	затарфава́ным	затарфава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

затарцава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	затарцава́ны	затарцава́ная	затарцава́нае	затарцава́ныя
Р.	затарцава́нага	затарцава́най затарцава́нае	затарцава́нага	затарцава́ных
Д.	затарцава́наму	затарцава́най	затарцава́наму	затарцава́ным
В.	затарцава́ны (неадуш.) затарцава́нага (адуш.)	затарцава́ную	затарцава́нае	затарцава́ныя (неадуш.) затарцава́ных (адуш.)
Т.	затарцава́ным	затарцава́най затарцава́наю	затарцава́ным	затарцава́нымі
М.	затарцава́ным	затарцава́най	затарцава́ным	затарцава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)