зара́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зара́зны |
зара́зная |
зара́знае |
зара́зныя |
| Р. |
зара́знага |
зара́знай зара́знае |
зара́знага |
зара́зных |
| Д. |
зара́знаму |
зара́знай |
зара́знаму |
зара́зным |
| В. |
зара́зны (неадуш.) зара́знага (адуш.) |
зара́зную |
зара́знае |
зара́зныя (неадуш.) зара́зных (адуш.) |
| Т. |
зара́зным |
зара́знай зара́знаю |
зара́зным |
зара́знымі |
| М. |
зара́зным |
зара́знай |
зара́зным |
зара́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зара́зны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
зара́зны |
зара́зныя |
| Р. |
зара́знага |
зара́зных |
| Д. |
зара́знаму |
зара́зным |
| В. |
зара́знага (адуш.) |
зара́зных (адуш.) |
| Т. |
зара́зным |
зара́знымі |
| М. |
зара́зным |
зара́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заразо́м
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| заразо́м |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
зараі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
зараі́цца |
зарая́цца |
| Прошлы час |
| м. |
зараі́ўся |
зараі́ліся |
| ж. |
зараі́лася |
| н. |
зараі́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зараі́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зарака́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зарака́нне |
| Р. |
зарака́ння |
| Д. |
зарака́нню |
| В. |
зарака́нне |
| Т. |
зарака́ннем |
| М. |
зарака́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зараката́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заракачу́ |
зарако́чам |
| 2-я ас. |
зарако́чаш |
зарако́чаце |
| 3-я ас. |
зарако́ча |
зарако́чуць |
| Прошлы час |
| м. |
зараката́ў |
зараката́лі |
| ж. |
зараката́ла |
| н. |
зараката́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заракачы́ |
заракачы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зараката́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Зара́каўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Зара́каўцы |
| Р. |
Зара́каўцаў |
| Д. |
Зара́каўцам |
| В. |
Зара́каўцы |
| Т. |
Зара́каўцамі |
| М. |
Зара́каўцах |
зарака́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зарака́юся |
зарака́емся |
| 2-я ас. |
зарака́ешся |
зарака́ецеся |
| 3-я ас. |
зарака́ецца |
зарака́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
зарака́ўся |
зарака́ліся |
| ж. |
зарака́лася |
| н. |
зарака́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зарака́йся |
зарака́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зарака́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Заракі́тнае
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
Заракі́тнае |
| Р. |
Заракі́тнага |
| Д. |
Заракі́тнаму |
| В. |
Заракі́тнае |
| Т. |
Заракі́тным |
| М. |
Заракі́тным |