заманалі́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заманалі́чаны |
заманалі́чаная |
заманалі́чанае |
заманалі́чаныя |
| Р. |
заманалі́чанага |
заманалі́чанай заманалі́чанае |
заманалі́чанага |
заманалі́чаных |
| Д. |
заманалі́чанаму |
заманалі́чанай |
заманалі́чанаму |
заманалі́чаным |
| В. |
заманалі́чаны (неадуш.) заманалі́чанага (адуш.) |
заманалі́чаную |
заманалі́чанае |
заманалі́чаныя (неадуш.) заманалі́чаных (адуш.) |
| Т. |
заманалі́чаным |
заманалі́чанай заманалі́чанаю |
заманалі́чаным |
заманалі́чанымі |
| М. |
заманалі́чаным |
заманалі́чанай |
заманалі́чаным |
заманалі́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
заманалі́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
заманалі́чванне |
| Р. |
заманалі́чвання |
| Д. |
заманалі́чванню |
| В. |
заманалі́чванне |
| Т. |
заманалі́чваннем |
| М. |
заманалі́чванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
заманалі́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
заманалі́чваецца |
заманалі́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
заманалі́чваўся |
заманалі́чваліся |
| ж. |
заманалі́чвалася |
| н. |
заманалі́чвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
заманалі́чваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
заманалі́чваць
‘урабляць, устаўляць, умуроўваць, аб'ядноўваць што-небудзь у адно цэлае’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заманалі́чваю |
заманалі́чваем |
| 2-я ас. |
заманалі́чваеш |
заманалі́чваеце |
| 3-я ас. |
заманалі́чвае |
заманалі́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
заманалі́чваў |
заманалі́чвалі |
| ж. |
заманалі́чвала |
| н. |
заманалі́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заманалі́чвай |
заманалі́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
заманалі́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зама́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зама́нены |
зама́неная |
зама́ненае |
зама́неныя |
| Р. |
зама́ненага |
зама́ненай зама́ненае |
зама́ненага |
зама́неных |
| Д. |
зама́ненаму |
зама́ненай |
зама́ненаму |
зама́неным |
| В. |
зама́нены (неадуш.) зама́ненага (адуш.) |
зама́неную |
зама́ненае |
зама́неныя (неадуш.) зама́неных (адуш.) |
| Т. |
зама́неным |
зама́ненай зама́ненаю |
зама́неным |
зама́ненымі |
| М. |
зама́неным |
зама́ненай |
зама́неным |
зама́неных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зама́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зама́нены |
зама́неная |
зама́ненае |
зама́неныя |
| Р. |
зама́ненага |
зама́ненай зама́ненае |
зама́ненага |
зама́неных |
| Д. |
зама́ненаму |
зама́ненай |
зама́ненаму |
зама́неным |
| В. |
зама́нены (неадуш.) зама́ненага (адуш.) |
зама́неную |
зама́ненае |
зама́неныя (неадуш.) зама́неных (адуш.) |
| Т. |
зама́неным |
зама́ненай зама́ненаю |
зама́неным |
зама́ненымі |
| М. |
зама́неным |
зама́ненай |
зама́неным |
зама́неных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
замане́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
замане́руся |
замане́рымся |
| 2-я ас. |
замане́рышся |
замане́рыцеся |
| 3-я ас. |
замане́рыцца |
замане́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
замане́рыўся |
замане́рыліся |
| ж. |
замане́рылася |
| н. |
замане́рылася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
замане́рыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
замані́ха
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
замані́ха |
| Р. |
замані́хі |
| Д. |
замані́се |
| В. |
замані́ху |
| Т. |
замані́хай замані́хаю |
| М. |
замані́се |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.