дэстабілізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дэстабілізу́ецца |
дэстабілізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
дэстабілізава́ўся |
дэстабілізава́ліся |
ж. |
дэстабілізава́лася |
н. |
дэстабілізава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дэстабілізу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
дэстабілізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэстабілізу́ю |
дэстабілізу́ем |
2-я ас. |
дэстабілізу́еш |
дэстабілізу́еце |
3-я ас. |
дэстабілізу́е |
дэстабілізу́юць |
Прошлы час |
м. |
дэстабілізава́ў |
дэстабілізава́лі |
ж. |
дэстабілізава́ла |
н. |
дэстабілізава́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дэстабілізу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
дэстабіліза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэстабіліза́тар |
дэстабіліза́тары |
Р. |
дэстабіліза́тара |
дэстабіліза́тараў |
Д. |
дэстабіліза́тару |
дэстабіліза́тарам |
В. |
дэстабіліза́тар |
дэстабіліза́тары |
Т. |
дэстабіліза́тарам |
дэстабіліза́тарамі |
М. |
дэстабіліза́тары |
дэстабіліза́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэстабіліза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэстабіліза́цыя |
Р. |
дэстабіліза́цыі |
Д. |
дэстабіліза́цыі |
В. |
дэстабіліза́цыю |
Т. |
дэстабіліза́цыяй дэстабіліза́цыяю |
М. |
дэстабіліза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэстабіліза́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэстабілізу́ю |
дэстабілізу́ем |
2-я ас. |
дэстабілізу́еш |
дэстабілізу́еце |
3-я ас. |
дэстабілізу́е |
дэстабілізу́юць |
Прошлы час |
м. |
дэстабіліза́ў |
дэстабіліза́лі |
ж. |
дэстабіліза́ла |
н. |
дэстабіліза́ла |
Крыніцы:
sbm2012.
дэсталініза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэсталініза́цыя |
Р. |
дэсталініза́цыі |
Д. |
дэсталініза́цыі |
В. |
дэсталініза́цыю |
Т. |
дэсталініза́цыяй дэсталініза́цыяю |
М. |
дэсталініза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэстро́ер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэстро́ер |
дэстро́еры |
Р. |
дэстро́ера |
дэстро́ераў |
Д. |
дэстро́еру |
дэстро́ерам |
В. |
дэстро́ер |
дэстро́еры |
Т. |
дэстро́ерам |
дэстро́ерамі |
М. |
дэстро́еры |
дэстро́ерах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэструкты́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
дэструкты́ўна |
дэструкты́ўней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дэструкты́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэструкты́ўнасць |
Р. |
дэструкты́ўнасці |
Д. |
дэструкты́ўнасці |
В. |
дэструкты́ўнасць |
Т. |
дэструкты́ўнасцю |
М. |
дэструкты́ўнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.