Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

дзіка́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзіка́юся дзіка́емся
2-я ас. дзіка́ешся дзіка́ецеся
3-я ас. дзіка́ецца дзіка́юцца
Прошлы час
м. дзіка́ўся дзіка́ліся
ж. дзіка́лася
н. дзіка́лася
Загадны лад
2-я ас. дзіка́йся дзіка́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзіка́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

Дзіке́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзіке́ва
Р. Дзіке́ва
Д. Дзіке́ву
В. Дзіке́ва
Т. Дзіке́вам
М. Дзіке́ве

дзі́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзі́кі дзі́кая дзі́кае дзі́кія
Р. дзі́кага дзі́кай
дзі́кае		 дзі́кага дзі́кіх
Д. дзі́каму дзі́кай дзі́каму дзі́кім
В. дзі́кі (неадуш.)
дзі́кага (адуш.)		 дзі́кую дзі́кае дзі́кія (неадуш.)
дзі́кіх (адуш.)
Т. дзі́кім дзі́кай
дзі́каю		 дзі́кім дзі́кімі
М. дзі́кім дзі́кай дзі́кім дзі́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзіклі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дзіклі́ва дзіклі́вей -

дзіклі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дзіклі́васць
Р. дзіклі́васці
Д. дзіклі́васці
В. дзіклі́васць
Т. дзіклі́васцю
М. дзіклі́васці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дзіклі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіклі́вы дзіклі́вая дзіклі́вае дзіклі́выя
Р. дзіклі́вага дзіклі́вай
дзіклі́вае		 дзіклі́вага дзіклі́вых
Д. дзіклі́ваму дзіклі́вай дзіклі́ваму дзіклі́вым
В. дзіклі́вы (неадуш.)
дзіклі́вага (адуш.)		 дзіклі́вую дзіклі́вае дзіклі́выя (неадуш.)
дзіклі́вых (адуш.)
Т. дзіклі́вым дзіклі́вай
дзіклі́ваю		 дзіклі́вым дзіклі́вымі
М. дзіклі́вым дзіклі́вай дзіклі́вым дзіклі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзіко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіко́вы дзіко́вая дзіко́вае дзіко́выя
Р. дзіко́вага дзіко́вай
дзіко́вае		 дзіко́вага дзіко́вых
Д. дзіко́ваму дзіко́вай дзіко́ваму дзіко́вым
В. дзіко́вы (неадуш.)
дзіко́вага (адуш.)		 дзіко́вую дзіко́вае дзіко́выя (неадуш.)
дзіко́вых (адуш.)
Т. дзіко́вым дзіко́вай
дзіко́ваю		 дзіко́вым дзіко́вымі
М. дзіко́вым дзіко́вай дзіко́вым дзіко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

дзіко́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіко́ў дзіко́ва дзіко́ва дзіко́вы
Р. дзіко́вага дзіко́вай дзіко́вага дзіко́вых
Д. дзіко́ваму дзіко́вай дзіко́ваму дзіко́вым
В. дзіко́ў (неадуш.)
дзіко́вага (адуш.)		 дзіко́ву дзіко́ва дзіко́вы (неадуш.)
дзіко́вых (адуш.)
Т. дзіко́вым дзіко́вай дзіко́вым дзіко́вымі
М. дзіко́вым дзіко́вай дзіко́вым дзіко́вых

Крыніцы: prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дзіку́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзіку́н дзікуны́
Р. дзікуна́ дзікуно́ў
Д. дзікуну́ дзікуна́м
В. дзікуна́ дзікуно́ў
Т. дзікуно́м дзікуна́мі
М. дзікуне́ дзікуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзіку́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзіку́нка дзіку́нкі
Р. дзіку́нкі дзіку́нак
Д. дзіку́нцы дзіку́нкам
В. дзіку́нку дзіку́нак
Т. дзіку́нкай
дзіку́нкаю		 дзіку́нкамі
М. дзіку́нцы дзіку́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.