дзіку́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дзіку́нка | дзіку́нкі | |
| дзіку́нкі | дзіку́нак | |
| дзіку́нцы | дзіку́нкам | |
| дзіку́нку | дзіку́нак | |
| дзіку́нкай дзіку́нкаю |
дзіку́нкамі | |
| дзіку́нцы | дзіку́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)