дзіку́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзіку́нка дзіку́нкі
Р. дзіку́нкі дзіку́нак
Д. дзіку́нцы дзіку́нкам
В. дзіку́нку дзіку́нак
Т. дзіку́нкай
дзіку́нкаю		 дзіку́нкамі
М. дзіку́нцы дзіку́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)