Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дара́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дара́начны дара́начная дара́начнае дара́начныя
Р. дара́начнага дара́начнай
дара́начнае		 дара́начнага дара́начных
Д. дара́начнаму дара́начнай дара́начнаму дара́начным
В. дара́начны (неадуш.)
дара́начнага (адуш.)		 дара́начную дара́начнае дара́начныя (неадуш.)
дара́начных (адуш.)
Т. дара́начным дара́начнай
дара́начнаю		 дара́начным дара́начнымі
М. дара́начным дара́начнай дара́начным дара́начных

Крыніцы: piskunou2012.

Дарані́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дарані́
Р. Даранё́ў
Д. Дараня́м
В. Дарані́
Т. Дараня́мі
М. Дараня́х

дара́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дара́нне
Р. дара́ння
Д. дара́нню
В. дара́нне
Т. дара́ннем
М. дара́нні

Крыніцы: piskunou2012.

дара́нні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дара́нні дара́нняя дара́нняе дара́ннія
Р. дара́нняга дара́нняй
дара́нняе		 дара́нняга дара́нніх
Д. дара́нняму дара́нняй дара́нняму дара́ннім
В. дара́нні (неадуш.)
дара́нняга (адуш.)		 дара́ннюю дара́нняе дара́ннія (неадуш.)
дара́нніх (адуш.)
Т. дара́ннім дара́нняй
дара́нняю		 дара́ннім дара́ннімі
М. дара́ннім дара́нняй дара́ннім дара́нніх

Крыніцы: piskunou2012.

дарано́сіца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дарано́сіца дарано́сіцы
Р. дарано́сіцы дарано́сіц
Д. дарано́сіцы дарано́сіцам
В. дарано́сіцу дарано́сіцы
Т. дарано́сіцай
дарано́сіцаю		 дарано́сіцамі
М. дарано́сіцы дарано́сіцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Дарапе́евічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дарапе́евічы
Р. Дарапе́евіч
Дарапе́евічаў
Д. Дарапе́евічам
В. Дарапе́евічы
Т. Дарапе́евічамі
М. Дарапе́евічах

Дарасіно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дарасіно́
Р. Дарасіна́
Д. Дарасіну́
В. Дарасіно́
Т. Дарасіно́м
М. Дарасіне́

дарасі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарасі́нскі дарасі́нская дарасі́нскае дарасі́нскія
Р. дарасі́нскага дарасі́нскай
дарасі́нскае		 дарасі́нскага дарасі́нскіх
Д. дарасі́нскаму дарасі́нскай дарасі́нскаму дарасі́нскім
В. дарасі́нскі (неадуш.)
дарасі́нскага (адуш.)		 дарасі́нскую дарасі́нскае дарасі́нскія (неадуш.)
дарасі́нскіх (адуш.)
Т. дарасі́нскім дарасі́нскай
дарасі́нскаю		 дарасі́нскім дарасі́нскімі
М. дарасі́нскім дарасі́нскай дарасі́нскім дарасі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

дарасказа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дараскажу́ дараска́жам
2-я ас. дараска́жаш дараска́жаце
3-я ас. дараска́жа дараска́жуць
Прошлы час
м. дарасказа́ў дарасказа́лі
ж. дарасказа́ла
н. дарасказа́ла
Загадны лад
2-я ас. дараскажы́ дараскажы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дарасказа́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дарассле́даванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дарассле́даванне дарассле́даванні
Р. дарассле́давання дарассле́даванняў
Д. дарассле́даванню дарассле́даванням
В. дарассле́даванне дарассле́даванні
Т. дарассле́даваннем дарассле́даваннямі
М. дарассле́даванні дарассле́даваннях

Крыніцы: piskunou2012.