дагатава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дагату́ю |
дагату́ем |
| 2-я ас. |
дагату́еш |
дагату́еце |
| 3-я ас. |
дагату́е |
дагату́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дагатава́ў |
дагатава́лі |
| ж. |
дагатава́ла |
| н. |
дагатава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дагату́й |
дагату́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дагатава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дагераты́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дагераты́п |
дагераты́пы |
| Р. |
дагераты́па |
дагераты́паў |
| Д. |
дагераты́пу |
дагераты́пам |
| В. |
дагераты́п |
дагераты́пы |
| Т. |
дагераты́пам |
дагераты́памі |
| М. |
дагераты́пе |
дагераты́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дагератыпі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дагератыпі́ст |
дагератыпі́сты |
| Р. |
дагератыпі́ста |
дагератыпі́стаў |
| Д. |
дагератыпі́сту |
дагератыпі́стам |
| В. |
дагератыпі́ста |
дагератыпі́стаў |
| Т. |
дагератыпі́стам |
дагератыпі́стамі |
| М. |
дагератыпі́сце |
дагератыпі́стах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дагераты́пія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дагераты́пія |
| Р. |
дагераты́піі |
| Д. |
дагераты́піі |
| В. |
дагераты́пію |
| Т. |
дагераты́піяй дагераты́піяю |
| М. |
дагераты́піі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дагераты́пны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дагераты́пны |
дагераты́пная |
дагераты́пнае |
дагераты́пныя |
| Р. |
дагераты́пнага |
дагераты́пнай дагераты́пнае |
дагераты́пнага |
дагераты́пных |
| Д. |
дагераты́пнаму |
дагераты́пнай |
дагераты́пнаму |
дагераты́пным |
| В. |
дагераты́пны (неадуш.) дагераты́пнага (адуш.) |
дагераты́пную |
дагераты́пнае |
дагераты́пныя (неадуш.) дагераты́пных (адуш.) |
| Т. |
дагераты́пным |
дагераты́пнай дагераты́пнаю |
дагераты́пным |
дагераты́пнымі |
| М. |
дагераты́пным |
дагераты́пнай |
дагераты́пным |
дагераты́пных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Дагеста́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Дагеста́н |
| Р. |
Дагеста́на |
| Д. |
Дагеста́ну |
| В. |
Дагеста́н |
| Т. |
Дагеста́нам |
| М. |
Дагеста́не |
дагеста́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дагеста́нец |
дагеста́нцы |
| Р. |
дагеста́нца |
дагеста́нцаў |
| Д. |
дагеста́нцу |
дагеста́нцам |
| В. |
дагеста́нца |
дагеста́нцаў |
| Т. |
дагеста́нцам |
дагеста́нцамі |
| М. |
дагеста́нцу |
дагеста́нцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дагеста́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дагеста́нка |
дагеста́нкі |
| Р. |
дагеста́нкі |
дагеста́нак |
| Д. |
дагеста́нцы |
дагеста́нкам |
| В. |
дагеста́нку |
дагеста́нак |
| Т. |
дагеста́нкай дагеста́нкаю |
дагеста́нкамі |
| М. |
дагеста́нцы |
дагеста́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дагеста́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дагеста́нскі |
дагеста́нская |
дагеста́нскае |
дагеста́нскія |
| Р. |
дагеста́нскага |
дагеста́нскай дагеста́нскае |
дагеста́нскага |
дагеста́нскіх |
| Д. |
дагеста́нскаму |
дагеста́нскай |
дагеста́нскаму |
дагеста́нскім |
| В. |
дагеста́нскі (неадуш.) дагеста́нскага (адуш.) |
дагеста́нскую |
дагеста́нскае |
дагеста́нскія (неадуш.) дагеста́нскіх (адуш.) |
| Т. |
дагеста́нскім |
дагеста́нскай дагеста́нскаю |
дагеста́нскім |
дагеста́нскімі |
| М. |
дагеста́нскім |
дагеста́нскай |
дагеста́нскім |
дагеста́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.