Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гурча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гурча́нне
Р. гурча́ння
Д. гурча́нню
В. гурча́нне
Т. гурча́ннем
М. гурча́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гурча́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. гурчы́ць гурча́ць
Прошлы час
м. гурча́ў гурча́лі
ж. гурча́ла
н. гурча́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Гурчыны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гурчыны́
Р. Гурчыно́ў
Д. Гурчына́м
В. Гурчыны́
Т. Гурчына́мі
М. Гурчына́х

гурчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гурчэ́нне
Р. гурчэ́ння
Д. гурчэ́нню
В. гурчэ́нне
Т. гурчэ́ннем
М. гурчэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

гурчэ́ць

‘журчаць; брахаць (пра сабак); мяўкаць (пра катоў); грымець (пра гром)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гурчу́ гурчы́м
2-я ас. гурчы́ш гурчыце́
3-я ас. гурчы́ць гурча́ць
Прошлы час
м. гурчэ́ў гурчэ́лі
ж. гурчэ́ла
н. гурчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. гурчы́ гурчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час гурчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Гуршчы́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гуршчы́на
Р. Гуршчы́ны
Д. Гуршчы́не
В. Гуршчы́ну
Т. Гуршчы́най
Гуршчы́наю
М. Гуршчы́не

Гу́ры

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гу́ры
Р. Гу́р
Гу́раў
Д. Гу́рам
В. Гу́ры
Т. Гу́рамі
М. Гу́рах

гуры́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гуры́ец гуры́йцы
Р. гуры́йца гуры́йцаў
Д. гуры́йцу гуры́йцам
В. гуры́йца гуры́йцаў
Т. гуры́йцам гуры́йцамі
М. гуры́йцу гуры́йцах

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

гуры́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гуры́йка гуры́йкі
Р. гуры́йкі гуры́ек
Д. гуры́йцы гуры́йкам
В. гуры́йку гуры́ек
Т. гуры́йкай
гуры́йкаю
гуры́йкамі
М. гуры́йцы гуры́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

гуры́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гуры́йскі гуры́йская гуры́йскае гуры́йскія
Р. гуры́йскага гуры́йскай
гуры́йскае
гуры́йскага гуры́йскіх
Д. гуры́йскаму гуры́йскай гуры́йскаму гуры́йскім
В. гуры́йскі (неадуш.)
гуры́йскага (адуш.)
гуры́йскую гуры́йскае гуры́йскія (неадуш.)
гуры́йскіх (адуш.)
Т. гуры́йскім гуры́йскай
гуры́йскаю
гуры́йскім гуры́йскімі
М. гуры́йскім гуры́йскай гуры́йскім гуры́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.