Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гувернё́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гувернё́рскі гувернё́рская гувернё́рскае гувернё́рскія
Р. гувернё́рскага гувернё́рскай
гувернё́рскае
гувернё́рскага гувернё́рскіх
Д. гувернё́рскаму гувернё́рскай гувернё́рскаму гувернё́рскім
В. гувернё́рскі (неадуш.)
гувернё́рскага (адуш.)
гувернё́рскую гувернё́рскае гувернё́рскія (неадуш.)
гувернё́рскіх (адуш.)
Т. гувернё́рскім гувернё́рскай
гувернё́рскаю
гувернё́рскім гувернё́рскімі
М. гувернё́рскім гувернё́рскай гувернё́рскім гувернё́рскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

гуга́

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

гу́галь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гу́галь
Р. гу́галю
Д. гу́галю
В. гу́галь
Т. гу́галем
М. гу́галі

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

гуга́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гуга́нне
Р. гуга́ння
Д. гуга́нню
В. гуга́нне
Т. гуга́ннем
М. гуга́нні

Крыніцы: piskunou2012.

гуга́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гуга́ю гуга́ем
2-я ас. гуга́еш гуга́еце
3-я ас. гуга́е гуга́юць
Прошлы час
м. гуга́ў гуга́лі
ж. гуга́ла
н. гуга́ла
Загадны лад
2-я ас. гуга́й гуга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гуга́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

гу́гачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гу́гачка гу́гачкі
Р. гу́гачкі гу́гачак
Д. гу́гачцы гу́гачкам
В. гу́гачку гу́гачкі
Т. гу́гачкай
гу́гачкаю
гу́гачкамі
М. гу́гачцы гу́гачках

Крыніцы: piskunou2012.

гу́гель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гу́гель гу́гелі
Р. гу́геля гу́геляў
Д. гу́гелю гу́гелям
В. гу́гель гу́гелі
Т. гу́гелем гу́гелямі
М. гу́гелі гу́гелях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

гугено́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гугено́т гугено́ты
Р. гугено́та гугено́таў
Д. гугено́ту гугено́там
В. гугено́та гугено́таў
Т. гугено́там гугено́тамі
М. гугено́це гугено́тах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гугено́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гугено́тка гугено́ткі
Р. гугено́ткі гугено́так
Д. гугено́тцы гугено́ткам
В. гугено́тку гугено́так
Т. гугено́ткай
гугено́ткаю
гугено́ткамі
М. гугено́тцы гугено́тках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

гугено́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гугено́цкі гугено́цкая гугено́цкае гугено́цкія
Р. гугено́цкага гугено́цкай
гугено́цкае
гугено́цкага гугено́цкіх
Д. гугено́цкаму гугено́цкай гугено́цкаму гугено́цкім
В. гугено́цкі (неадуш.)
гугено́цкага (адуш.)
гугено́цкую гугено́цкае гугено́цкія (неадуш.)
гугено́цкіх (адуш.)
Т. гугено́цкім гугено́цкай
гугено́цкаю
гугено́цкім гугено́цкімі
М. гугено́цкім гугено́цкай гугено́цкім гугено́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.