гугено́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гугено́т гугено́ты
Р. гугено́та гугено́таў
Д. гугено́ту гугено́там
В. гугено́та гугено́таў
Т. гугено́там гугено́тамі
М. гугено́це гугено́тах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)