Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авеіклмнорту

ахво́сце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ахво́сце
Р. ахво́сця
Д. ахво́сцю
В. ахво́сце
Т. ахво́сцем
М. ахво́сці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ахво́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ахво́та
Р. ахво́ты
Д. ахво́це
В. ахво́ту
Т. ахво́тай
ахво́таю
М. ахво́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ахво́танька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ахво́танька
Р. ахво́танькі
Д. ахво́таньцы
В. ахво́таньку
Т. ахво́танькай
ахво́танькаю
М. ахво́таньцы

Крыніцы: piskunou2012.

ахво́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ахво́тка
Р. ахво́ткі
Д. ахво́тцы
В. ахво́тку
Т. ахво́ткай
ахво́ткаю
М. ахво́тцы

Крыніцы: piskunou2012.

ахво́тліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ахво́тліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

ахво́тлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахво́тлівы ахво́тлівая ахво́тлівае ахво́тлівыя
Р. ахво́тлівага ахво́тлівай
ахво́тлівае		 ахво́тлівага ахво́тлівых
Д. ахво́тліваму ахво́тлівай ахво́тліваму ахво́тлівым
В. ахво́тлівы (неадуш.)
ахво́тлівага (адуш.)		 ахво́тлівую ахво́тлівае ахво́тлівыя (неадуш.)
ахво́тлівых (адуш.)
Т. ахво́тлівым ахво́тлівай
ахво́тліваю		 ахво́тлівым ахво́тлівымі
М. ахво́тлівым ахво́тлівай ахво́тлівым ахво́тлівых

Крыніцы: piskunou2012.

ахво́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ахво́тна ахво́тней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ахво́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ахво́тнасць
Р. ахво́тнасці
Д. ахво́тнасці
В. ахво́тнасць
Т. ахво́тнасцю
М. ахво́тнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ахво́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ахво́тнік ахво́тнікі
Р. ахво́тніка ахво́тнікаў
Д. ахво́тніку ахво́тнікам
В. ахво́тніка ахво́тнікаў
Т. ахво́тнікам ахво́тнікамі
М. ахво́тніку ахво́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ахво́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ахво́тніца ахво́тніцы
Р. ахво́тніцы ахво́тніц
Д. ахво́тніцы ахво́тніцам
В. ахво́тніцу ахво́тніц
Т. ахво́тніцай
ахво́тніцаю		 ахво́тніцамі
М. ахво́тніцы ахво́тніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.