ахво́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ахво́тнік ахво́тнікі
Р. ахво́тніка ахво́тнікаў
Д. ахво́тніку ахво́тнікам
В. ахво́тніка ахво́тнікаў
Т. ахво́тнікам ахво́тнікамі
М. ахво́тніку ахво́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)