араматызава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
араматызу́ю |
араматызу́ем |
2-я ас. |
араматызу́еш |
араматызу́еце |
3-я ас. |
араматызу́е |
араматызу́юць |
Прошлы час |
м. |
араматызава́ў |
араматызава́лі |
ж. |
араматызава́ла |
н. |
араматызава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
араматызу́й |
араматызу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
араматызу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
араматызава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
араматызу́ю |
араматызу́ем |
2-я ас. |
араматызу́еш |
араматызу́еце |
3-я ас. |
араматызу́е |
араматызу́юць |
Прошлы час |
м. |
араматызава́ў |
араматызава́лі |
ж. |
араматызава́ла |
н. |
араматызава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
араматызу́й |
араматызу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
араматызава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
араматыза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
араматыза́тар |
араматыза́тары |
Р. |
араматыза́тара |
араматыза́тараў |
Д. |
араматыза́тару |
араматыза́тарам |
В. |
араматыза́тар |
араматыза́тары |
Т. |
араматыза́тарам |
араматыза́тарамі |
М. |
араматыза́тары |
араматыза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
араматыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
араматыза́цыя |
Р. |
араматыза́цыі |
Д. |
араматыза́цыі |
В. |
араматыза́цыю |
Т. |
араматыза́цыяй араматыза́цыяю |
М. |
араматыза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
араматы́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
араматы́чнасць |
Р. |
араматы́чнасці |
Д. |
араматы́чнасці |
В. |
араматы́чнасць |
Т. |
араматы́чнасцю |
М. |
араматы́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
араматы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
араматы́чны |
араматы́чная |
араматы́чнае |
араматы́чныя |
Р. |
араматы́чнага |
араматы́чнай араматы́чнае |
араматы́чнага |
араматы́чных |
Д. |
араматы́чнаму |
араматы́чнай |
араматы́чнаму |
араматы́чным |
В. |
араматы́чны (неадуш.) араматы́чнага (адуш.) |
араматы́чную |
араматы́чнае |
араматы́чныя (неадуш.) араматы́чных (адуш.) |
Т. |
араматы́чным |
араматы́чнай араматы́чнаю |
араматы́чным |
араматы́чнымі |
М. |
араматы́чным |
араматы́чнай |
араматы́чным |
араматы́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
араме́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
араме́ец |
араме́йцы |
Р. |
араме́йца |
араме́йцаў |
Д. |
араме́йцу |
араме́йцам |
В. |
араме́йца |
араме́йцаў |
Т. |
араме́йцам |
араме́йцамі |
М. |
араме́йцу |
араме́йцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
араме́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
араме́йка |
араме́йкі |
Р. |
араме́йкі |
араме́ек |
Д. |
араме́йцы |
араме́йкам |
В. |
араме́йку |
араме́ек |
Т. |
араме́йкай араме́йкаю |
араме́йкамі |
М. |
араме́йцы |
араме́йках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
араме́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
араме́йскі |
араме́йская |
араме́йскае |
араме́йскія |
Р. |
араме́йскага |
араме́йскай араме́йскае |
араме́йскага |
араме́йскіх |
Д. |
араме́йскаму |
араме́йскай |
араме́йскаму |
араме́йскім |
В. |
араме́йскі (неадуш.) араме́йскага (адуш.) |
араме́йскую |
араме́йскае |
араме́йскія (неадуш.) араме́йскіх (адуш.) |
Т. |
араме́йскім |
араме́йскай араме́йскаю |
араме́йскім |
араме́йскімі |
М. |
араме́йскім |
араме́йскай |
араме́йскім |
араме́йскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
арангута́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
арангута́н |
арангута́ны |
Р. |
арангута́на |
арангута́наў |
Д. |
арангута́ну |
арангута́нам |
В. |
арангута́на |
арангута́наў |
Т. |
арангута́нам |
арангута́намі |
М. |
арангута́не |
арангута́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.