абпраме́ніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абпраме́нюся |
абпраме́німся |
2-я ас. |
абпраме́нішся |
абпраме́ніцеся |
3-я ас. |
абпраме́ніцца |
абпраме́няцца |
Прошлы час |
м. |
абпраме́ніўся |
абпраме́ніліся |
ж. |
абпраме́нілася |
н. |
абпраме́нілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абпраме́нься |
абпраме́ньцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абпраме́ніўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
абпраме́ніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абпраме́ню |
абпраме́нім |
2-я ас. |
абпраме́ніш |
абпраме́ніце |
3-я ас. |
абпраме́ніць |
абпраме́няць |
Прошлы час |
м. |
абпраме́ніў |
абпраме́нілі |
ж. |
абпраме́ніла |
н. |
абпраме́ніла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абпраме́ніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абпраме́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абпраме́ньванне |
Р. |
абпраме́ньвання |
Д. |
абпраме́ньванню |
В. |
абпраме́ньванне |
Т. |
абпраме́ньваннем |
М. |
абпраме́ньванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абпраме́ньвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абпраме́ньваецца |
абпраме́ньваюцца |
Прошлы час |
м. |
абпраме́ньваўся |
абпраме́ньваліся |
ж. |
абпраме́ньвалася |
н. |
абпраме́ньвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абпраме́ньваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абпраме́ньваю |
абпраме́ньваем |
2-я ас. |
абпраме́ньваеш |
абпраме́ньваеце |
3-я ас. |
абпраме́ньвае |
абпраме́ньваюць |
Прошлы час |
м. |
абпраме́ньваў |
абпраме́ньвалі |
ж. |
абпраме́ньвала |
н. |
абпраме́ньвала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абпраме́ньваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абпрамяне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абпрамяне́нне |
абпрамяне́нні |
Р. |
абпрамяне́ння |
абпрамяне́нняў |
Д. |
абпрамяне́нню |
абпрамяне́нням |
В. |
абпрамяне́нне |
абпрамяне́нні |
Т. |
абпрамяне́ннем |
абпрамяне́ннямі |
М. |
абпрамяне́нні |
абпрамяне́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
абпрамяня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абпрамяня́ю |
абпрамяня́ем |
2-я ас. |
абпрамяня́еш |
абпрамяня́еце |
3-я ас. |
абпрамяня́е |
абпрамяня́юць |
Прошлы час |
м. |
абпрамяня́ў |
абпрамяня́лі |
ж. |
абпрамяня́ла |
н. |
абпрамяня́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абпрамяня́й |
абпрамяня́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абпрамяня́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абпру́ндзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абпру́нджу |
абпру́ндзім |
2-я ас. |
абпру́ндзіш |
абпру́ндзіце |
3-я ас. |
абпру́ндзіць |
абпру́ндзяць |
Прошлы час |
м. |
абпру́ндзіў |
абпру́ндзілі |
ж. |
абпру́ндзіла |
н. |
абпру́ндзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абпру́ндзі |
абпру́ндзіце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абпру́ндзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.