абпраме́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абпраме́ньванне | |
абпраме́ньвання | |
абпраме́ньванню | |
абпраме́ньванне | |
абпраме́ньваннем | |
абпраме́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)