Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

буртавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. буртавы́ буртава́я буртаво́е буртавы́я
Р. буртаво́га буртаво́й
буртаво́е
буртаво́га буртавы́х
Д. буртаво́му буртаво́й буртаво́му буртавы́м
В. буртавы́ (неадуш.)
буртаво́га (адуш.)
буртаву́ю буртаво́е буртавы́я (неадуш.)
буртавы́х (адуш.)
Т. буртавы́м буртаво́й
буртаво́ю
буртавы́м буртавы́мі
М. буртавы́м буртаво́й буртавы́м буртавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

буртаўкла́дчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. буртаўкла́дчык буртаўкла́дчыкі
Р. буртаўкла́дчыка буртаўкла́дчыкаў
Д. буртаўкла́дчыку буртаўкла́дчыкам
В. буртаўкла́дчык буртаўкла́дчыкі
Т. буртаўкла́дчыкам буртаўкла́дчыкамі
М. буртаўкла́дчыку буртаўкла́дчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

буртаўкрыва́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. буртаўкрыва́льнік буртаўкрыва́льнікі
Р. буртаўкрыва́льніка буртаўкрыва́льнікаў
Д. буртаўкрыва́льніку буртаўкрыва́льнікам
В. буртаўкрыва́льнік буртаўкрыва́льнікі
Т. буртаўкрыва́льнікам буртаўкрыва́льнікамі
М. буртаўкрыва́льніку буртаўкрыва́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

буртаўшчы́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. буртаўшчы́к буртаўшчыкі́
Р. буртаўшчыка́ буртаўшчыко́ў
Д. буртаўшчыку́ буртаўшчыка́м
В. буртаўшчыка́ буртаўшчыко́ў
Т. буртаўшчыко́м буртаўшчыка́мі
М. буртаўшчыку́ буртаўшчыка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бу́ртнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́ртнік бу́ртнікі
Р. бу́ртніка бу́ртнікаў
Д. бу́ртніку бу́ртнікам
В. бу́ртніка бу́ртнікаў
Т. бу́ртнікам бу́ртнікамі
М. бу́ртніку бу́ртніках

Крыніцы: piskunou2012.

бурто́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бурто́вы бурто́вая бурто́вае бурто́выя
Р. бурто́вага бурто́вай
бурто́вае
бурто́вага бурто́вых
Д. бурто́ваму бурто́вай бурто́ваму бурто́вым
В. бурто́вы (неадуш.)
бурто́вага (адуш.)
бурто́вую бурто́вае бурто́выя (неадуш.)
бурто́вых (адуш.)
Т. бурто́вым бурто́вай
бурто́ваю
бурто́вым бурто́вымі
М. бурто́вым бурто́вай бурто́вым бурто́вых

Крыніцы: piskunou2012.

бурто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. бурто́ўка
Р. бурто́ўкі
Д. бурто́ўцы
В. бурто́ўку
Т. бурто́ўкай
бурто́ўкаю
М. бурто́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

буруздзі́ць

‘вярзці лухту, парушаць парадак, каламуціць (што-небудзь і без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бурузджу́ буруздзі́м
2-я ас. буруздзі́ш буруздзіце́
3-я ас. буруздзі́ць буруздзя́ць
Прошлы час
м. буруздзі́ў буруздзі́лі
ж. буруздзі́ла
н. буруздзі́ла
Загадны лад
2-я ас. буруздзі́ буруздзі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час буруздзячы́

Крыніцы: piskunou2012.

буру́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. буру́н буруны́
Р. буруна́ буруно́ў
Д. буруну́ буруна́м
В. буру́н буруны́
Т. буруно́м буруна́мі
М. буруне́ буруна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Буру́ндзі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз.
Н. Буру́ндзі
Р. Буру́ндзі
Д. Буру́ндзі
В. Буру́ндзі
Т. Буру́ндзі
М. Буру́ндзі