бу́ртнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бу́ртнік | бу́ртнікі | |
бу́ртніка | бу́ртнікаў | |
бу́ртніку | бу́ртнікам | |
бу́ртніка | бу́ртнікаў | |
бу́ртнікам | бу́ртнікамі | |
бу́ртніку | бу́ртніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)