бу́ртнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́ртнік бу́ртнікі
Р. бу́ртніка бу́ртнікаў
Д. бу́ртніку бу́ртнікам
В. бу́ртніка бу́ртнікаў
Т. бу́ртнікам бу́ртнікамі
М. бу́ртніку бу́ртніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)