буртаўшчы́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. буртаўшчы́к буртаўшчыкі́
Р. буртаўшчыка́ буртаўшчыко́ў
Д. буртаўшчыку́ буртаўшчыка́м
В. буртаўшчыка́ буртаўшчыко́ў
Т. буртаўшчыко́м буртаўшчыка́мі
М. буртаўшчыку́ буртаўшчыка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)