буруздзі́ць

‘вярзці лухту, парушаць парадак, каламуціць (што-небудзь і без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бурузджу́ буруздзі́м
2-я ас. буруздзі́ш буруздзіце́
3-я ас. буруздзі́ць буруздзя́ць
Прошлы час
м. буруздзі́ў буруздзі́лі
ж. буруздзі́ла
н. буруздзі́ла
Загадны лад
2-я ас. буруздзі́ буруздзі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час буруздзячы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)