Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

заты́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заты́льнік заты́льнікі
Р. заты́льніка заты́льнікаў
Д. заты́льніку заты́льнікам
В. заты́льнік заты́льнікі
Т. заты́льнікам заты́льнікамі
М. заты́льніку заты́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заты́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
заты́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заты́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заты́нены заты́неная заты́ненае заты́неныя
Р. заты́ненага заты́ненай
заты́ненае
заты́ненага заты́неных
Д. заты́ненаму заты́ненай заты́ненаму заты́неным
В. заты́нены (неадуш.)
заты́ненага (адуш.)
заты́неную заты́ненае заты́неныя (неадуш.)
заты́неных (адуш.)
Т. заты́неным заты́ненай
заты́ненаю
заты́неным заты́ненымі
М. заты́неным заты́ненай заты́неным заты́неных

Крыніцы: piskunou2012.

заты́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заты́нены заты́неная заты́ненае заты́неныя
Р. заты́ненага заты́ненай
заты́ненае
заты́ненага заты́неных
Д. заты́ненаму заты́ненай заты́ненаму заты́неным
В. заты́нены (неадуш.)
заты́ненага (адуш.)
заты́неную заты́ненае заты́неныя (неадуш.)
заты́неных (адуш.)
Т. заты́неным заты́ненай
заты́ненаю
заты́неным заты́ненымі
М. заты́неным заты́ненай заты́неным заты́неных

Крыніцы: piskunou2012.

затынкава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. затынкава́ны затынкава́ная затынкава́нае затынкава́ныя
Р. затынкава́нага затынкава́най
затынкава́нае
затынкава́нага затынкава́ных
Д. затынкава́наму затынкава́най затынкава́наму затынкава́ным
В. затынкава́ны (неадуш.)
затынкава́нага (адуш.)
затынкава́ную затынкава́нае затынкава́ныя (неадуш.)
затынкава́ных (адуш.)
Т. затынкава́ным затынкава́най
затынкава́наю
затынкава́ным затынкава́нымі
М. затынкава́ным затынкава́най затынкава́ным затынкава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

затынкава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. затынкава́ны затынкава́ная затынкава́нае затынкава́ныя
Р. затынкава́нага затынкава́най
затынкава́нае
затынкава́нага затынкава́ных
Д. затынкава́наму затынкава́най затынкава́наму затынкава́ным
В. затынкава́ны (неадуш.)
затынкава́нага (адуш.)
затынкава́ную затынкава́нае затынкава́ныя (неадуш.)
затынкава́ных (адуш.)
Т. затынкава́ным затынкава́най
затынкава́наю
затынкава́ным затынкава́нымі
М. затынкава́ным затынкава́най затынкава́ным затынкава́ных

Кароткая форма: затынкава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

затынкава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. затынку́ецца затынку́юцца
Прошлы час
м. затынкава́ўся затынкава́ліся
ж. затынкава́лася
н. затынкава́лася

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

затынкава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. затынку́ю затынку́ем
2-я ас. затынку́еш затынку́еце
3-я ас. затынку́е затынку́юць
Прошлы час
м. затынкава́ў затынкава́лі
ж. затынкава́ла
н. затынкава́ла
Загадны лад
2-я ас. затынку́й затынку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час затынкава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

затынко́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. затынко́ўванне
Р. затынко́ўвання
Д. затынко́ўванню
В. затынко́ўванне
Т. затынко́ўваннем
М. затынко́ўванні

Крыніцы: piskunou2012.

затынко́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. затынко́ўваецца затынко́ўваюцца
Прошлы час
м. затынко́ўваўся затынко́ўваліся
ж. затынко́ўвалася
н. затынко́ўвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.